حقیقت اینه که من تو انتخاب دوست هام شانسی نیاوردم .
یا من برا اونا دوست خوبی نبودم یا اونا واسه من .
وهرچقدر دارم جلوتر میرم حس می کنم واقعا تحمل و حوصله آشنایی جدید رو ندارم . همینکه همون قبلی هارو بتونم نگه دارم کار خیلی شاخی کردم .
پ_ن: دلم برای قهرهای چندین و چندساله دوران راهنمایی با دوستهام تنگ شده .الان نه انرژیش رو دارم نه حوصلشو نه دلم به اندازه اون موقع بزرگه .ولی بنظرم کار میم ارزش اینو داشت تا یکی دوسال اسمش رو تو گوشیم دختره ی ع...تر سیو میکردم .