خیلی دلم میخواست ازون دسته آدم هایی بودم که گروه های دوستی خوب و تحصیل کرده و مهربون و آروم داشتم . تو موقعیت های خوب اجتماعی قرار داشتم . افرادی بودند که از هر سطحی خطشون به خط من میخورد و من باهاشون حال می کردم . بعضی هارو میبینم یجوری زندگی کردند و میکنند که انگار از اول میدونستند باید چیکار کنند ،کجا برند یا چه کسی رو انتخاب کنند . چرا من هیچوقت تو این مسیر قرار نگرفتم.
چرا هرچی سطح ارتباطاتم رو با دوستام بیشتر می کنم حس می کنم فاصلم ازشون زیادتر میشه .
باور کن اون گروهها همگی افسانهاند.به تصاویر مجازیشون اعتماد نکن.در واقع جمعی از آدمهای تنها هستن که دارن به خوشحالی تظاهر میکنن و اغلب فقط دارن تحمل میکنن.