با تو(۱)

دارم فکر می کنم همونطور که من بعضی اوقات سر نماز دعا می کنم که 

دوست دارم تو فلان جور بشی . حتما مادر خودم و مادربزرگ و جدم هم اینکارو برای بچه تو دلشون کردند .

اینکه دوست دارم تو پرفکت باشی و تصورت کنم تو محیط کار یا تو 

برخوردهای اجتماعیت یا تو مدرسه چطور هستی برام شیرین و لذت بخشه .

اما دلم نمیاد تو با ایده آل های من بزرگ شی میخوام سعی کنم روشن 

فکر باشم و راحتت بگذارم تا خودت باشی .تا خودت خودتو پیدا کنی و من 

مجبورت نکنم راهی که من دوست دارم رو بری فقط دستتو بگیرم و 

کمک و راهنماییت کنم .

میخوام سعی کنم خودخواه نباشم و این رو بپذیرم که تو آدم جدا از منی و 

مسئول براورده کردن آرزوهای ناکام من نیستی .

دوست دارم این مساله رو بارها به خودم یادآور شم .

ولی نمیتونم از این حقیقت که بهترین چیزها رو برات آرزو می کنم 

دست بردارم . هرلحظه که بیشتر تو وجودم غلت می زنی بیشتر بهت 

فکر می کنم .دلم میخواد بتونم از پست بربیام .

میخوام که قوی باشم و بزرگ ..‌می خوام اگه یک روز کم آوردم جلوی خودم 

رو بگیرم و هیچ وقت جلو روت گریه نکنم .می خوام که توسالم و عاقل باشی .

این مهم ترین خواستمه که همیشه به خدا میگم .