اتفاق
این روزها حتی از پشت اتفاق های خوب هم یک چیز بد پایین میوفته.
به قدری اشتباهاتم زیاد شده که بهتره یک گوشه بنشینم و با کسی حرف نزنم .
_توی مکالماتم باید با وسواس بیشتری حرف بزنم تا کسی نرنجه.
_نباید زود قاطی کنم
_نباید ساده باشم
_نباید با کسی صمیمی شم
_باید یک راه آرامش خیال پیدا کنم ..
مثلاً نوشتن یا ... ؟؟؟ یا چی .. نمی‌دونم ..
پ_ن : کامنت های پست قبل رو تایید نمی کنم . اکثرا پرسیده
بودید چرا .حوصله ی به اشتراک گذاشتنش رو ندارم.
بیشتر دوست دارم فراموشش کنم.
اشتباه من
گند زدم ..