اعصاب

مادرشوهرم دیشب داشت با اشتیاق جریان دماغ سوخته کردن مادرشوهر خودش رو برام تعریف می کرد .من گوش می دادم ازونور 

بچه جاریم مدام دست بهار و می گرفت  یا محکم  می بوسیدش و به 

هیچ وجه به تذکرهای من اهمیت نمی داد.

دو سه بارهم به بهانه های مختلف جلوی بهار جیغ کشید 

یا ادا درآورد که بهار بدجور از ترس تکون خورد و بغض کرد و من 

هی خودم رو می خوردم و سعی می کردم با بهترین لحن ممکن باهاش 

حرف بزنم‌ ؛ نکن قربونت برم می ترسه ،نکن عزیزم اینو جلوی چشمش

نیار ؛میشه دورتر بشینی تا تو رو خوب تر ببینه ..

اما انگار نه انگار و بعد امشب که ویژگی های بچه های پنج ساله رو خوندم دیدم بچه ها هرچی بزرگ تر میشن شدیدتر رو مخ میرن و این طبیعیه.

ولی من اعصاب اضافی نداشتم که به بچه مردم بپردازم .

حقیقتا اون شب واقعا اعصاب هم نداشتم که تو پست بعدی توضیح می دم چرا