دعوا
اندر احوالات این روزهای داغون .دیروز بخاطر اینکه به خودمون جایزه لاغری بدیم رفتیم بیرون . سمت فوشه که رسیدیم تابلوی بستنی فروشی رحمت رو دیدم . الف بستنی گرفت خوردیم .من گفتم ظرف رو بده من بندازمش آشغالی .سطل آشغال هم در حاشیه بستنی فروشی بود .چون بهار گریه می کرد بچه بغل رفتم ظرف رو انداختم . اون زنِ که بستنی میفروخت یهو داد زدو با نفرت و دعوا جلوی اونهمه آدم گفت خانم مای بی بیِ بچه ت رو اونجا انداختی؟
من برگام ریخت .اصلا نتونستم تشخیص بدم چی می گه .گفتم چی؟
دوباره تکرار کرد .منم خودم و جمع و جور کردم مثل لحن خودش با صدای بلند گفتم : نه همون چیزی که از شما گرفتم رو اونجا انداختم .
گفت خب باشه .بعد بهار رو تو بغلم جا کردم و در حالیکه داشتم از این قضاوت یکطرفه اش اونم جلوی دیگران دیوونه می شدم گفتم :حالاچرا داد میزنی؟
گفت بیا منو بزن .
گفتم خودت بیا منو بزن .بی ادب ..
و رفتم .
اگه زهرای قبل بودم فکر می کنم به یک نه اینجا ننداختم بسنده می کردم و باخودخوری فراوون می رفتم و تو ماشین گریه می کردم .
دیگه خسته شدم از سرکوب شدن ..خسته شدم از لال بودن ..خیلی خسته ام ..خیلی
سلام خوب کردی.همیشه همین جور باش.من بعد از بیست و یک سال که ازدواج کردم و چپ و راست از همه خوردم و شنیدم و گریه کردم الان شده درد و مریضی تو وجودم.گریه نکن هر کسی هر کاری کرد مثل خودش باش حتی نزدیک ترین آدمای زندگیت.من الان تازه مغزم رشد کرده .هر کسی هر جوری برخورد کرد همون برخورد را باهاش دارم.باورت میشه چهار ماهه تموم بدنم ریخته بیرون و کهیر زده و صد تا دکتر رفتم و هیچ دارو و دوایی روم اثر نداره و شبا خوابم نمی‌بره از خارش.و نتیجه اینه که استرس. اضطراب،تنش،گریه، اینا منو به این روز انداخته.نکن دختر خوب با خودت و جسم و روحت نکن دیگه.گریه نکن
واقعا اونقدر آدم فشار روانی بهش دست میده از همه ویز میوفته معلوم نیست سر جسمش چی میاد .کار خوبی میکنی . من دارم به این نتیجه می رسم که بعد از مستقل شدن باید رفتار محکمی هم داشته باشم تا هرکس به خودش اجازه نده به من جسارت کنه
زنیکه روانی
بهش میگفتی چشمات باز کن بعد زر زر کن
والا
خیلی بیشعور بود