تنها بودم

برف می بارید ‌‌...

حدود پنج دقیقه ..

دقیقا وقتی نگاهم به بارش برف خورد که نصف فسنجون داغ تو قابلمه روی پام ریخته بود .جیغ می کشیدم و دور خودم می گشتم .نمیدونستم به کی زنگ بزنم و چه کنم ...سراسیمه بودم و پام تاول های درشت زده بود .پماد سوختگی بهار رو روی پام زده بودم .همون لحظه ها بود که چشمم به پنجره خورد و دیدم برف می باره . برف ....

گریه نکردم ..حتی یک قطره اشک هم نریختم . زنگ زدم اورژانس ..

گفتند باید هرچه سریعتر برم کلینیک .حتی گفت برات آمبولانس می فرستم .گفتم نه ..خوبم.پماد سوختگی از سوزش کم کرده بود ..همچنان برف بود ..لباس بهار رو تنش کردم و بعد از زنگ زدن به آژانس رفتم مطب ..

تنها بودم ..الف تو راه بود ..اما اون لحظه تنها بودم .

وقتی داروهام رو گرفتم الف جلوی درب مطب بود .

پام می سوخت ...

بهار بغلم بود ..

برف قطع شده بود..