تصویر

دائما تصویر خودم و الف که بساط ناهار رو داریم جلوی دریا میخوریم ،بهار که داره شن بازی می کنه ،دریا که آبی روشن با موج های آرومه و آفتاب که خیلی آهسته می تابه بدون اینکه پس کلمه مون رو سوراخ کنه میاد جلوی چشم هام....نمی دونم چرا ولی انگار خوشبختی رو توی این تصویر برای خودم خلاصه می کنم .یه هوای خوب ،یه پارتنر شنونده و حامی و یه بچه ای که دنبال خوردن شن های دریا نباشه .کثیف کاری نکنه ..

یچیزی مثل این تبلیغ های تلویزیونی ...