مامان بابام اینجان .
من کل شب رو خواب و بیدار بودم .
گاهی بچه داری اونقدر شیرینه که تو فقط میخوای بمیری از خوشی. به خصوص وقتی بچه ت دست هاش رو به نشونه ی آغوش سمتت باز می کنه و لبخند می زنه و خودش میخواد بغلش کنی . حالتش هم طلب آغوش نیست . حالتش مثل انسان های مستقل و بااعتماد به نفسه که میدونه تو چقدر دوستش داری و می خواد یک آوانسی بهت بده تا ببینی چقدر خوش شانسی اون لحظه .
اما امان از شب بیداری ها و بدخوابی هاش ..
وقت هایی که کم خوابی دارم به شدت عصبی و بدخلق میشم . احساس افسردگی بهم دست می ده و با الف دعوا می کنم .
اون بنده خدا هم اکثر وقت ها مماشات می کنه . اما درک نمی کنه ..
الان دارم به اون جمله می رسم که اولویت باید خودت باشی تو زندگی . تو حالت خوب باشه باقی هم حالشون خوبه .واقعا راسته ..صد درصد حق